Next Exit – ฟีเจอร์เปิดตัวจากนักเขียน/ผู้กำกับมาลี เอลฟ์แมน 

เป็นภาพยนตร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แปลกประหลาดที่เริ่มต้นด้วยตะขอที่น่าอัศจรรย์ – ชนิดที่สามารถขยายเป็นซีรีส์ จำกัด ได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องขยายสิ่งต่าง ๆ ออกไป หนทาง—เพียงเพื่อเปลี่ยนเป็นการเดินทางที่คุ้นเคยอย่างรวดเร็วผ่านการเล่าเรื่องภาพยนตร์เกี่ยวกับท้องถนนฉบับมาตรฐาน มันไม่ได้เลวร้ายเสมอไป

มันมีองค์ประกอบที่น่าสนใจเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของคนๆ หนึ่งในช่วงเวลาทำงานของมันมากหรือน้อย อย่างไรก็ตาม “ทางออกถัดไป” ไม่เคยเปลี่ยนไปสู่ระดับที่สูงขึ้นในทุกจุด และจบลงด้วยข้อความที่ไม่น่าพอใจ

เบ็ดคือคำถามที่ว่ามีชีวิตหลังความตายหรือไม่ได้รับการพิสูจน์อย่างแน่ชัด แม้แต่หลักฐานทางวิทยาศาสตร์ก็ได้รับการเปิดเผยออกมาซึ่งสนับสนุนความจริงที่ว่าจิตสำนึกของมนุษย์มีชีวิตอยู่ต่อไปหลังจากที่ร่างกายผ่านไป ข่าวนี้ทำให้โลกสั่นสะเทือนอย่างเข้าใจในหลายๆ ด้าน การฆ่าตัวตายเริ่มขึ้นแล้ว

โดยที่ผู้คนมั่นใจว่าพวกเขาจะสามารถย้ายไปยังอีกโลกหนึ่งได้หลังจากที่พวกเขาตาย ในขณะที่อาชญากรรมอย่างการโจรกรรมด้วยอาวุธนั้นแทบจะไม่มีเลยตั้งแต่การคุกคามของ ความตายอยู่นอกตารางอย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งหมดนี้มาจาก ดร. สตีเวนสัน (คาเรน กิลแลน)

นักวิทยาศาสตร์ที่สถาบัน Life Beyond Institute ในซานฟรานซิสโก กำลังทำการวิจัยอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับสาขาวิชาใหม่นี้ ดร.สตีเวนสันกำลังชักชวนอาสาสมัครให้เข้ารับการการุณยฆาตเพื่อที่เธอและคนอื่นๆ อาจจะสามารถติดตามพวกเขาในชีวิตหลังความตายเพื่อรวบรวมข้อมูลได้มากขึ้น

ในนิวยอร์ก คนสองคนตัดสินใจที่จะรับข้อเสนอจากสถาบัน คนหนึ่งคือโรส (เคธี่ ปาร์คเกอร์) หญิงสาวผู้มีปัญหาซึ่งต้องทนกับการตัดสินใจแย่ๆ มาตลอดชีวิต และอีกคนหนึ่งคือ เท็ดดี้ (ราหุล โคห์ลี) ใจดีที่เชื่อว่าการเข้าร่วมโครงการจะนำความรู้สึกถึงจุดมุ่งหมายมาสู่ การดำรงอยู่

เท็ดดี้รู้สึกไร้จุดหมายตั้งแต่เขาและแม่ของเขาถูกพ่อทอดทิ้งเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก เมื่อโรสและเท็ดดี้มาถึงเพื่อรับรถเช่า พวกเขาพบว่าทั้งคู่ขาดสิ่งของจำเป็นอย่างหนึ่ง เธอไม่มีบัตรเครดิตและเขาไม่มีใบอนุญาตที่จะหมดอายุในสัปดาห์หน้า และจบลง ผนึกกำลังเช่ารถคันเดียวออกเดินทางไปด้วยกัน

หากคุณเคยดูภาพยนตร์แนวถนนมากกว่าสองสามเรื่อง คุณสามารถคิดได้ว่าเกิดอะไรขึ้นจากจุดนี้ ในตอนแรกทั้งสองแทบจะไม่สามารถทนต่อกันและกันได้ แต่เมื่อการเดินทางดำเนินต่อไป เราเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขาเปลี่ยนไปในลักษณะที่เป็นแรงบันดาลใจให้พวกเขาเปิดใจให้กันเกี่ยวกับสิ่งที่ผลักดันพวกเขาไปสู่จุดหมายสุดท้ายที่แท้จริง ระหว่างทาง

พวกเขาได้พบกับผู้คนที่เหินห่างจากเส้นทางของตน

พ่อที่มองไม่เห็นมานานของเท็ดดี้ (มาร์เซโล ทูเบิร์ต) และน้องสาวที่สมบูรณ์แบบของโรส (โรส แม็คไอเวอร์) และสามีของเธอ (นิโค เอเวอร์ส-สวินเดลล์)—ด้วยความหวังว่าจะบรรลุผลสำเร็จ ของท้องร่วงก่อนจะผ่านไป

พวกเขายังเจอสามคนที่เป็นตัวแทนของวิธีการต่างๆ ที่มนุษยชาติตอบสนองต่อข่าวว่ามีชีวิตหลังความตาย บาทหลวง (ตองเกยี ชิริสะ) ที่พยายามทำให้ตัวเองมีประโยชน์ในขณะนี้ซึ่งการปลอบโยนส่วนใหญ่ที่จัดเตรียมโดย ศาสนาถูกบ่อนทำลาย สายลับตระเวนชายแดน (ทิม กริฟฟิน) ที่เชื่อว่าวิญญาณจะหมกมุ่นอยู่กับการแก้แค้นคนที่ทำผิดมากกว่าไปสานสัมพันธ์กับคนที่รักอีกครั้ง) และฮิปปี้ชื่อ Karma (Diva Zappa) ซึ่งเป็น ทั้งหมดสำหรับการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ในขณะที่คุณทำได้

ปัญหาของ “ทางออกถัดไป” คือการเดินทางบนถนนที่ประกอบเป็นภาพยนตร์ส่วนใหญ่ เช่นเดียวกับการเดินทางบนถนนที่เกิดขึ้นจริงส่วนใหญ่ จะมีความซ้ำซากจำเจอยู่บ้างหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง ตัวละครหลักตัวใดตัวหนึ่งในสองตัวหรือความบอบช้ำของแต่ละคนไม่น่าสนใจหรือมีส่วนร่วมเป็นพิเศษ

และการเปลี่ยนแปลงที่พวกเขาได้รับไปตลอดทางดูเหมือนจะถูกตั้งโปรแกรมไว้ล่วงหน้าโดยความต้องการของบทภาพยนตร์มากกว่าที่จะตอบสนองการพัฒนาทางอารมณ์ของพวกเขา ฉากที่เกี่ยวข้องกับคนแปลกหน้าสามคนที่พวกเขาเผชิญหน้านั้นดูตรงเกินไปเล็กน้อยที่จะได้ผล

แม้ว่าฉากที่เกี่ยวข้องกับนักบวชจะดีที่สุดต้องขอบคุณการแสดงที่เคลื่อนไหวอย่างเงียบ ๆ ของ Chirisa บทสรุปก็ไม่ได้ผลเช่นกัน—ไม่ได้ให้ดอกไม้ไฟทางอารมณ์ที่จำเป็นและโดยหลีกเลี่ยงคำถามเกี่ยวกับอัตถิภาวนิยมบางอย่าง (เช่น ความเป็นไปได้ที่ความเจ็บปวดและความทรมานในชีวิตหนึ่งอาจขยายไปสู่อีกชีวิตหนึ่ง) เข้าใกล้ความรู้สึกถึงอันตราย เหมือนตำรวจออกไป

แต่ “ทางออกถัดไป” ก็มีบางสิ่งที่ดีเกิดขึ้น การแสดงของ Parker และ Kohli นั้นค่อนข้างแข็งแกร่งและมีประสิทธิภาพ เพียงพอที่จะทำให้คุณต้องการให้ตัวละครของพวกเขาได้รับความลึกและความซับซ้อนเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะผลักดันรายละเอียดส่วนใหญ่เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของชีวิตประจำวันในโลกที่ความตายไม่ใช่จุดจบ แต่ก็มีคำแนะนำที่ยั่วเย้าอยู่ที่นี่และที่นั่น

รวมทั้งเรื่องตลกที่น่าสยดสยองมากกว่าที่ดูเหมือนเป็นการยกย่องภาพยนตร์คลาสสิกอีกเรื่องหนึ่ง ภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางข้ามประเทศและเงาแห่งความตายอย่างต่อเนื่อง หาก “ทางออกถัดไป” มีองค์ประกอบมากกว่านี้ มันอาจจะผลักให้ข้ามเส้นจนกลายเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การดู แทนที่จะเป็นเรื่องที่พลาดไม่ได้ แม้ว่ามันจะไม่ได้มาพร้อมกันจริงๆ แต่ “ทางออกถัดไป” นั้นมีความทะเยอทะยานพอสมควรและสร้างขึ้นด้วยทักษะที่เพียงพอที่จะทำให้อยากรู้ว่าเอลฟ์แมนทำอะไรเพื่อติดตามผล

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : cosmiledoc.com